Is yerindeki cok renkli dunyami okuyanlar az cok biliyor.Gecen senenin sonuna dogru tanistik bu bahsedicegim arkadasimla,toplamda 2-3 saat birlikte olduk,ama cok keyifli ve cok guzel sohbet etme firsati olmustu.Eskiden duvar kagidi isi yapiyormus.Kendisi 55 ini gecmis bir bayan.Ekonomi kotuye gitmeye baslayinca okul otobuslerinde "substitute" /yani- ihtiyac halinde cagrilan kisi -isi icin basvurmus.Isi almak cok zor oldugundan,bu haline fazlasiyla memnun ve cok mutlu.Tek kotu yani 10 kiloya yakin kilo aldim dedi,ancak o zaman anladim ki duvar kagidi icin sadece satis degil,ayni zamanda isciliginide kendi yapiyormus.Oyle zarif ve guzel gorunumlu ki,kendi isimizi yapiyorum diye soylediginde bu halini hayal edememisim:)
Bir gun ayni otobuste birlikteydik.Bana bugun ayni yerde oldugumuz icin cok mutlu ve heycanli oldugunu soylerek basladi.Hep goruyorum seni,hic firsat olmuyordu sohbet etmeye dedi.Okudugu ve cok etkilendigi bir kitabi konusmak istedigini,basortumle ilgili soru sormak istedigi cok fazla sorulari oldugunu anlatti.Heycanla kitabi anlatti,karakterleri anlatti,sorularini siraladi.Ben kultur farkliligindan , Turkiye'den bahsedince oldukca sasirdi,kiyasladi,sordu.Ilk basta basortunle ilgili sorularim var diyince,sasirmadim ama icimden bir "yine mi" diye gecirmek istedim.Konustukca daha cok cok konusmak istedik:)Yollari bilmediginden,yapilmasi gereken prosedurude tam bilmediginden yardimci oldum.Hatta bir yerde,ben soyle olmasi lazim dedim,o hayir boyle olduguna eminim dedi.Nasil istersen,sorumlu sensin dedim.Benim dedigim sekliyle yapti ama,merkeze donunce mutlaka supervisor'a sorucagini soyledi.Ben de hay hay demistim.
Sonra bana dedigi kitabi once kindle dan ornegine baktim,biraz okudum cok begendim.Sonra dinleme kitabini aldim kutuphaneden(Burda cok yaygin,vakti olmayanlar yol boyu kitap dinliyor),bende bazen burnum sizlayarak,bazen otoyolda aglaya aglaya,bazen ofkelenerek dinledim kitabi!
Gecen senenin sonunda,kadrolu olmak icin imzalari atarken benim departmandan sorumlu kadin geldi,ve bu bahsettigim arkadasim bir gun ugrayip benim icin, isi cok iyi yaptigimi,hatalari gordugumu,dikkatli calistigimi,cok guzel bir sekilde hatalari sundugumu falan soylemis.Cok sasirdim,cunku hatayi yapan kendisi oldugundan bunu gidip sorumlu insana anlatmasi inanilmaz!
Gecen hafta senenin basinda yapilan egitimlerde yanina gittim,arkadasim diyorum ama ikinci kez orda gorustuk.Iyi is yapanlarin arada kaybolmasini istemedigini,o yuzden benim icin gidip supervisor ile gorustugunu soyledi.Memnuniyetimi tik mik diyerek dile getirdim.Mahcup oldum.Yazdan konustuk.Kitabin devam eden serilerinden konustuk,hayattan konustuk.Yaz okulunda calisip calismadigimi sordu,hayir dedim.Aslinda paraya ihtiyacimiz var ama part time olsaydi caliscaktim,ama full time dan baska secenek yoktu,ve cocuklarim evdeydi diyince en guzeli yapmissin.Benim kucuk cocuklarim olmasa bile yaz tatilinden bisey anlamadim,bir dahaki sene calismiycam yaz okulunda,esimle karar verdik dedi.Omuzuma pit pit yapip,"good job mom" diye takdirini dile getirdi.
O pit pit 'a cok sevindim.Cok mutlu oldum.Bilmem size arada omzunuza vurup destekleyeniniz var mi ,hayatin normal akisinda/aldiginiz iyi yada kotu kararlarda,ama sizin kararlarinizda?Benim esimden baska nerdeyse kimse yok yanimda.Uzaktaki yakinlarimla olan telefondaki konusmalarimiz/konusmamalarimiz ise ayri bir post konusu olucak kadar buyuk/buruk/beklenti dolu......
