Kitabi kreste cocuklarin uyku vaktinde aglaya aglaya okuyorum,muhtemelen ogretmen olamamanin verdigi huznude icine katip,aslinda kitaba agliyorum diyorum.Acaba ogretmen olsaydim,Erin Gruwel gibi mi olurdum diye hayal kurmadan yapamiyorum.
Filmini izlemeyenler gec olmadan izlesin,kitabi okumayanlar benim gibi 32sini beklemesin.Gunluk yazmayanlar ise,yada benim gibi bir yazip bir birakanlar Ms Gruwell'in dedigi gibi,herkesin kendine ait bir hikayesi oldugunu,bu hikayeyi anlatmanin ne denli onemli oldugunu-kendinize dahi olsa bile- ogrenip bir an evvel harekete gecsin.
Benim aslinda kendime bile anlatamadigim hikayelerim var,simdi yazarken bile urktugum,deselemeye korktugum!Erin Gruwell'in sarti hergun yazmak,defter ve kalemi yakinlarinizda bir yerde tutun,ilham gelince yazin diyor ogrencilerine!
Olur mu,olur...
4 comments:
hulyacim ben de bu filmi gecen yil izlemistim sanirim. gercekten guzel ve ders alinmasi gereken bir hikayesi var.
şuncacık kelamı bile bende etki bulduysa tamamını okumak yahut izlemek lazım.. Ve yazmak lazım.. Demiş ya Hz. Mevlana, yazı kendimi öğretti bana.. o misal işte..
Teşekkür ederim, yazma isteğim kabardı ve kendime yolculuk amacımı bir kez daha hatırladım.
Allah razı olsun, sevgiler:)
hulya bende filmi izlemistim ama kitap daha baska,direk cocuklarin kaleminden yazilmis yazilar..cok ilginc!vakit bulursan bak oku
mumine;
sen bence gayet istikrarli ve guzel guzel yaziyorsun,bende gayet istikrarla takip eidyorum seni.
senden de allah razi olsun
Post a Comment