10/09/2010

Tarhanin Icinden cikan hikaye


Tarhanayla oynuyup duruyorum.Dun gece masadan bugun mutfak setine gecirdim;yeni ortu serdim altina.Sabahda biraz elimle ufaladim;sonra gecirdim robattan;simdi yeniden serdim kurusun diye.
Bugun sabah Amerika'li bir arkadasim geldi;gordu bunlar ne dedi;dedim boyle boyle;annen mi ogretti sana dedi?Hayir dedim annem calisiyordu ve bizim bunlari  kurutucak bir balkonu birak;uzerine serip yayicak kadar buyuk bir masamiz bile yokti zaten;ama annem bana istedigim herseyi yapabilecegimi ogretti dedim;gozleri doldu annemden boyle bahsettigim icin.(kendisi annemle yasit hatta 1-2 yas buyuk sanirim)


Gecenlerde Criminal Mind diye bir diziyi izlerken dizide;kizi bir seri katil kaciriyor ve denize atiyor;kiz 2 gun boyunca denizde bir plastige tutunarak hayatta kalma mucadelesi veriyor;ve sonunda FBI kizi buluyor.Babasi aglayip FBI gorevlisine ben babayim;onun yaninda olmali ve onu korumaliydim diyor.FBI gorevliside ona sen daha iyisini yapmissin onun icin;ona hayati icin mucadele etmeyi ogretmissin.Inanilcak gibi degil;2 gun hic yilmadan;dubalara asilarak hayat mucadelesi vermis senin kizin diyor.

Benimki kucuk bir tarhana ornegi;annem beni ozel okullarda;ozel derslerle;ozel kiyafetlerle;ozel ortamlarda buyutemedi;ama bunlarin hepsinden degerli seyler verdi-mis bana.Her anne muhakkak ozeldir;onemlidir;degerlidir;fedakardir.Ama benim annem bunlardan ote cok cesur;cok zeki ve cok mucadele eden bir anneymis.

Babam vefaat ettiginde ben 11 yasindaydim;en buyuk ablam 21.Tipta ogrenciydi;onun kucugu yeni ogretmen olmustu;onun kucugu lise ogrencisi; ben orta 1.Sonrasinda butun bayram harcligimizi annem verirdi;ne amcalar;ne halalar..Butun bayram kiyafetlerimizi annem alirdi.Butun okul harcliklarimizi;masraflarimizi.O zamanlar duydugum guven duygusuymus meger;hayattan hic endiselenmeyisim sebebiymis annem.
Hic duymadim annemden baskalarindan beklentilerini;hic beklememis cunku imkani olan akrabalarimizdan bile.Kucuk;daginik bakkal dukkaninda dunyam-miz sekillenmis meger.Simdi birbirinden basarili;guclu;zeki;sosyal;cesur;guven verici;esen ruzgarlarla egilmeyen;bir o kadar sevgi dolu 4 kizini o bakkal dukkanindan cikarmis annem...

Agustos 2001 ;Yenikoy ISTANBUL
Annem;Hulya;Fatma;Nuray;Buket

9 comments:

Anonymous said...

vay be burnumun direkleri sızladı hepiniz edebiyatçı oldunuz fatma stand up çı ben ben bende bunlara bakıp bakıp burnunu çeken biri

rûzigâr said...

çok duygulanarak okudum.anneciğinin ellerinden öpüyorum!kendisini tanımak nasip olmadı...

Hulya said...

abla sen de doktor olup eksik kalan yanlarimiz tamir ettin tam olduk:)

metem;hakkaten keske tanisabilseydin;amma beni tanidin o da yeter:)ayni odada kaldik kac zaman:)

sevin said...

HÜLYACIGIM ..AGLATTIN-DÜŞÜNDÜRDÜN-MUTLU ETTİN--HEPİNİZ ÖZELSİNİZ,HEP BUNU DEDİM..ANNECGİNEDE SEN HER YILIN ANNESİSİN DEDİMİŞTİM.OF OF...DİYECEK SÖZÜM KALMADI..BİRAZ DURUP ..DALIP- DÜŞÜNMELİYİMMM-GURBETE DOGRU.SEVGİLERİMLE.SEVİN.

sevin said...

HÜLYACIGIM ..AGLATTIN-DÜŞÜNDÜRDÜN-MUTLU ETTİN--HEPİNİZ ÖZELSİNİZ,HEP BUNU DEDİM..ANNECGİNEDE SEN HER YILIN ANNESİSİN DEDİMİŞTİM.OF OF...DİYECEK SÖZÜM KALMADI..BİRAZ DURUP ..DALIP- DÜŞÜNMELİYİMMM-GURBETE DOGRU.SEVGİLERİMLE.SEVİN.

LaMa said...

canim, okuyunca gozlarim yasardi inan)o zaman yorum yazdim saniyordum,simdi farkettim)
Boyle anneler iste, cenneti ayaklari altinda saklayanlar, degil mi?
Allah cumlesinden razi olsun

Butterfly said...

okuyup gülümsedim... Ben artık bıldıklerımıde unuttum, bır tek okuyup yazabılıyorum onu da kaybetmessem tabi:)

Esma said...

canim arkadasim, aglatma beni gurbet diyarlarda, ozledim seni, okurken sanki seninle konusuyorum,sesin kulagimda cinliyor, mesafeler olsa ne yazar, gonullerimiz bir olsun, dualarda bulusalim, sevgi ve muhabbetle, seni ve cocuklari opuyorum canim arkadasim..

Ayşe'nin Kozası said...

Çok duygulandım...Doktor olan öğretmen olan aslında annenizmiş..
4 kız çocuğunu meslek sahibi yapabilmek tek başına kadın başına
doktorluktan öğretmenlikten de üstün bir şey olsa gerek...İyi ki sizi buldum..çok sevindim...bloğuma bıraktığınız yorum için teşekkür ederim...