Persembe aksami aksam 10.30 civari gunlerdir sirtimda bir agri..Midem kotu..Persembe aksami uzandim koltuga internetten kurtlar vadisini izliyorum,kapi caldi.Korkak ben,kapiya bile inmeye cesaret edemeden who is this diye bagiriyorum ust kattan,-daisy diye cevap geldi.Iki ev yanimizda Adil'in arkadasi,8 yasinda kizcagiz,telasla actim kapiyi,kapinin ilersinde annesi,ingilizce konusamiyor,eliyle Bonie'nin garaj kapisini gosteriyor.Bonie garajinin kapisini kapatmayi unutmus,perdeleri acik,televizyon acik,kapiyi calmislar duymuyor,telefonu varmi sende diye bana soruyorlar,hemen telefonu aldim aradim Bonie'yi.acmiyor.Israrla caldiyorum ,yok...Aklima 5 saniyede besbin tane senaryo geliyor.Kizinin telefonuda var,ariyorum Sharlot'i,hemen ben cikiyorum,sen garajdan girip iceri bakar misin diyor?Uzerimde pijamalar,hemen garajdan giriyorum,kapiyi tikliyorm ses yok,kilitli degil kapi,aciyorum kedisi kosuyor kapiya hemen,kis kis diyorum..Telefonda kizi,iceri gireyim mi diyorum gir diyor,tabi korkuyorum,ciglik ciglik bagiriyorum kapidan bonie Bonie diye,duymuyordur belki diyerek..Isiklar acik,televizyon acik,ben bagirirken icerden yumusak sesiyle sakin sakin cikiyor Bonie,ooo honey diyerek,iyce gerildigimden aglamaya basliyip sariliyorum Bonieye..Cok korkuttun beni diyorum,meger kulagina taktigi duymasi icin ona yardimci olan aletini cikarip televizyon kulakligini takmis,o yuzden ne kapiyi ne de telefonu duymamis,garajida acik unutmus...Aslinda buyutulcek,korkulcak bisey olmamasina ragmen,yasli oldugundan aklima bin tane seyi anda getirebilme yetenegim oldugundan boyle telaslaniyorum..
Bugunde ben evde yokken,esime gelip beni ne kadar cok sevdigini falan anlatmis,bana da bir kutu kurabiye getirmis,uzerinede beni dusundugunuz onemsediginiz icin tesekkur ederim diye not yazmis..
Her ne kadar bir dolu sevdigimiz,sevenimiz olsada burda biz bonieyle birbirimizin hergun gorup konusabildigi,kapinin onunde iki cift guzel laf edip gulumseyebildigi iki tatli komsuyuz...
5 comments:
O kadar korktum ki ben de okurken. Sonra derin bir ohhh çektim. Ne iyi bir komşusun:) Öpüyorum seni ve Adil'i.
Sevgilerimle...
ne mutlu sana, gülümseyerek okudum yazdiklarini, komsuluk güzel ama seninkini daha cok insanlik olarak tanimliyorum! kurabiyeler cok güzel görünüyor buarada :)
Hülya okurken benimde ödüm koptu Bonie ye bişiy oldu sandım yaaa senden tam senarist olur valaaa yüreğim agzıma geldi:)
Hülyacım, merhbalar nasılsın ,yimisin iş yoğunluğundan yoruluyorsun herhalde.
Ben de uğramamıştım japon festivali, oğlanuı müzeye götürmüşsünüz ne güzel şeyler bunlar.
Komşunun başıne gelen şey ve seninde başaına gelen şey ürkütücü.Bir de gece evlerin önlerindeki ışıklar çok az mum ışığı gibi biz buralarda aydınlığa alışmışız ben de gecelere zor alıştım karanlık geldi bana.
Yinde seni tebrik edrim cesaretle girmişssin.İnsanların insana verdiği değer ve kibarlıkları özür dilemeleri,benim çok hoşuma gitti selamsız geçmiyorlalar.
Ancak güven duyarlarsa samımı oluyorlarmış, sen de o güveni vermişsin zaten belli oluyor.
Canım bir daha yaşamazsın umarım.çok öpüyorum, sevgiler, selamlar.
hülyacım o kadar yaşayarak yazmışsın ki sonu fena bitecek diye öldüm yani...ama ne güzel tatlı komşuluklar demi:)
Post a Comment