Dünyanın dertleri herkese göre değişiyor.Bazısı evinin kirini pasını dert görüyor,temizliyince rahatlıyor,arınıyor.Bazısı evladını,bazısı evlatsızlığını ,bazısı parayı dert görüyor.Şu borçlardan bir kurtulsa aslında dünya çok da güzel olabilir diyor!Bazısı bir çocuğu olduğunda dünya başka bir hal alicak,bazısı ise evladının çarpım tablosunu aylarca ezberletebilmenin yolları peşinde koşturuyor,olunca herşey biticek sanıyor..Ama asıl acı olan,herkese göre en büyük dert kişinin kendisine ait!
Hafta sonu dinlediğim konferasta çok güzel notlar aldım.Üniversitede doktora yapan bir araştırma görevlisi öyle güzel izah etti ki çocuk eğitimiyle ilgili eksiklerimizi,tedavi yollarını tamam dedim,bunları yaparsam herşey yoluna girebilir aslında.
Yine cuma günü iş yerinde çalışma saatleri ve ödemeleri ile ilgili bir sürü sıkıntı vericek şeyler oldu.Hafta sonu sıkıldım,hesapladım kitapladım,bunaldım.
Pazar gecesi hem konferasın yükü,hem para hesaplamaları mahvetti beni.Gece 2 de uyandım,döne döne uyuyamadım.Sabah 5'te iş için kalktım,üzerimde çılgınca bir ağırlık!
Sabah işe gittiğimde bir öğrendim,benim 4 yasındaki öğrencim hafta sonu vefaat etmiş.Üzülmek doğru kelime olamadı hislerime,böyle bir boşluk,manasızlık..
2 comments:
dünya dertleri,dünya lezzetleri
hepsi dünya ile sımsıkı ilişkimize
dair...dertler gitsin lezzetler gelsin tüm isteğimiz buna dair...
4 yaşındaki bir çocuğun dünyadan sessizce ayrılması ise sıkıntı ve lezzetlerin manasızlığını ve boşunalığının ispatı gibi...
Allahım ne büyük bir imtihan...
Öğrencin olması seni daha başka üzmüştür...
yok kelime yok.. inanır mısın o cümleyi okuduğum an dünyanın sesleri kesildi ve kulağımda bir tıslama sesi var duyduğum sadece..
derin acılar dilsizdir, derler ya öyle birşey işte..
Post a Comment