Interview

Geçen hafta başvurduğum işlerden birinin görüşmesine gittim.İşin adı Title 1 Tutor.Yaşadığım şehrin genel müdürlüğünden.Saat ücreti çok güzeldi.Iş başvurusunu yaparken ekstra sorular vardı,eşimin yardımıyla böyle havalı cümleler yazdık!Çok havalı yazdık sanırım,o hafta görüşmeye çağırdılar.

Tabi öyle yazdığın gibi kadar havalı konuşamayınca havan sönüyor malesef :).Türkçe bile iş görüşmeleri zordur,ama birde ikinci dilde hayal edin!Dil olarak kendimi ifade edebildiysem de bu sefer farkettimki kültürden gelen bişey var.Böyle çok abartamıyorsun kendini.!Abartmayı bırak,anlatamadim bile yeteri kadar.

Burda devlete bağlı kurumlar çok profesyonel iş yapıyor,yani şöyle diyim,kişinin insafına bıraktırtmıyorlar sonucu.Görüşmede bir kişi karşılıyor sizi,görüşme odasına götürüyor.Genelde iki kişi oluyor.Bu işimin açıklaması şuydu:okulda düşük performanslı öğrencilere akademik ekstra destek sağlıycak kişi.Bu öğrenciler koruyucu ailelerde kalıyor olabilir,hatta çocuk hapishanesinde bile olabilir.Aslında işi çok istedim,çok da iyi yapabilceğimi düşünüyordum.Hakkaten çok iyi motive edebilir,uğraşabilir,merhamet edebilirdim.Akademik olarak zaten bir problem yaşıycağımı düşünmüyordum.

Görüşme odasında yine pırıl pırıl bakımlı,güler yüzlü iki hanım vardı.4 soru sorucaz 20 dakikamız var dedi.Soruları okuycaz ve sen söylerken not alacağımız için göz kontağı kuramayabiliriz seninle,şimdiden özür dileriz dedi.
Soru 1:Farklı öğrenci gruplarına akademik olarak yardımcı olman gerekiyor?Deneyimlerinden bahsedermisin?

Kimya öğretmeniyim diye başladım.Türkiyede lisede çalıştığımı,burda ise  hem gönüllü,hemde iş olarak farklı yaş  gruplarıyla çalıştığımı,bu konuda kendime güvendiğimi felan söyleyebildim.(Sonra pişman oldum,keşke daha çok konuşsaydım bu bölümde,daha çok anlatsaydım diye)

Soru 2:Muhatap olucağın çocuklar davranış olarak bozuk olabilirler.Nasıl başa çıkmayı düşünüyorsun(ingilizceden türkçeye çevirince tuhaf geliyor cümleler:))?

Ben de burda Salt Lake 'de üniversteden bu konuda ders aldığımı,iyi bir öğretmenim olduğumu,davranış bozukluklarını  ve nasıl çözülmesi gerektiğini iyi öğrendiğimi falan söyledim(yine pişman oldum,keşke spesifik örnek verseydim.Şu bozukluk için böyle şöyle diye.yada kreşteki öğrencilerimden örnekler verseydim.böyleydi,2 ay sonra şu çalışmalarım üzerine böyle oldu gibi)

Soru3:Sorumlu supervisor'in sana birşeyi değiştirmen/duzeltmen gerektiğini söylese nasıl hissederdin dedi?
Bende "comfortable" diyebildim!Ayrıntılarını sorar,üzerinde çalışırdım dedim.Cevap kısa gelmiş olucak ki,yaşadığın bir örneği verebilir misin dedi?negatif bir örneğim yok bu konuda dedim.ama son isimde,yaptığım işi çok beğenince müdürüm bana yeni işler verdi diyebildim,ve bana sıklıkla pozitif feedback verirdi dedim.

Son soruyu hatırlayamadım,tabi bunlar 20 dakikadan az sürdü.Eklemek istediğin bişey varmı dediler,seni değerlendirirken düşünmemizi istediğin?bunu sorunca anladım iyi olmadığını.Son atışını yap dediler bana kısaca.Yapamadım bende.Sadece hayatımın bir döneminde lisedeyken zorlandığımı,beni motive eden bir matemetik öğretmenim sayesinde şimdiki yerime geldiğimi söyledim.O yüzden zorluk çekenlerle bir zamanlar aynı yerde olduğumdan,onları anladığımı,çok iyi yardımcı olabilceğimi söyledim!

Teşekkür ettiler,bitti.Kapıya kadar yürüdü benle,uğurladı.
Nasıl geçerse geçsin,kendini kötü hissetmeni istemiyorlar.
Ertesi hafta cevap geldi,thank you for your time diye.
Hayırlısı,belkide iş olsa yapamıycaktım.En doğrusunu Rabbim bilir.
Hiç üzülmedim,bu da güzel bir tecrübe oldu bana.