You guys are so lucky!

Calismaya basladigimdan beri kendime daha az vakit ayirir oldum..Eskiden de ayirdigim vakitlerde dusunurdum zaten,simdi daha az vakit var,bir anlamda guzel aslinda..Uzun uzun dusunmek benim gibi kadinlara yaramiyor..

Eskiden yakinirdim zaman zaman,butun gun yemek ve temizlik yapmak bana gore degil,cok sikiliyorum derdim,simdi ev isini ve temizligi yine yapiyorum ama daha dar zaman dilimlerinde,uzerine bir de calisarak..Bazen oyle yorgun oluyorum ki aksam 8.30da uyumus kalmis oluyorum..Yine de guzel.

Her veliden cok olumlu yorumlar aliyorum,hatta bana ayrilip ozel bakmayi bile teklif edenler oldu-oluyor.Bunun hak olmadigini soyledim-yorum:)Kesfedilmis cevher gibi hissediyorum kendimi,sormayin hic:)Gecenlerde spring break(bahar tatili) nedeniyle 3 gun tatile cikmistik,ise geri dondugumde cocuklarin kucaklamasi tamam da velilerden iki kiside beni kucaklayinca saskinlikla sevindim:)Kendi kulturlerinden,dillerinden,dinlerinden apayri bir insan olsam da iliskilerimizin boyle olmasina cok seviniyor,masallah diyorum:)

Iste hergun yeni bir macera var,ama dedigim dar vakitler islerle gecince yazmaya vakit kalmiyor.ise yeni basladigimda bahsetmistim bu kofteleri bir cocugun nasil yedigini,gecen cuma annesiyle konusurken,annesi oglunun hic bir eti yemedigini,ne yaptilarsa basaramadiklarindan dertlendi.Sonra aklima geldi ki,ayni cocuk benim kofteleri hupur hupur yemisti:)Dun babaannesiyle uzun uzun konustuk,ona olayi oldugu gibi anlattim,kofteyi kendimin yaptigini,torununda cok ama cok sevdigini soyledim:)kadin baya sasirdi:)Sonra iste cocugun oldukca sik aciktigi soyledi,bende yeterli protein almadigi icin oldugunu soyledim,baklagilleri tavsiye ettim.Hatta kirmizi mercimegin cok yuksek proteni oldugunu ben ogluma da sevmedigi sebzeleri karistirip oyle corbalar yaptigimi anlattim,kadin ilgiyle dinledi beni,kirmizi mercimegi nerden bulabilcegini sordu,soyledim.Minnetle ayrilirken yanimdan,son olarak konserve kuru fasulye gondericegini yemesi konusunda tesvik etmemi istedigini soyledi:)tamam dedim,guldum.sonra bizim ve bizim cocuklarimizin ne kadar sansli olduklarini bir kere daha gordum.



Madem yazdim devam edim,aklima geldikce gulumsetiyor beni.Phoenix'teki bir abla'nin liseye giden oglu vardi,bir gun aksam vakti okuldan arkadasi eve ugramis,onlarda sofradalarmis.Iceri davet etmisler cocugu,sofraya buyur etmisler.Annesi yemek yermisin diye sorunca bizim Turk cocuk biraz mahcup "annneeee yemezler onlar" diye mirildanmis,sofrada dolma var,abla dolmadan koymus uzerinede sarimsakli yogurt dokup ikram etmis,cocuk yedikten sonra arkadasina donup "you guys are so lucky!"demis:)

Bende kadincagiza o kadar anlattiktan sonra hala konserve fasulye getiririm dedigini duyunca Adil'e anlattim yolda,anliyacagi dilde ne kadar sansli oldugumuzu:)